جوانه زدن
بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّ اللَّهَ فالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوى یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ مُخْرِجُ الْمَیِّتِ مِنَ الْحَیِّ ذلِکُمُ اللَّهُ فَأَنَّى تُؤْفَکُونَ سوره انعام آیه 95
همانا خداوند شکافنده دانه و هسته است ، زنده را از مرده بیرون می آورد ( گیاهان را از بذرها ، حیوانات را از نطفه ها ، ارواح انسان ها را از کالبدها ، فرزندان مؤمن را از کفار ) و بیرون آورنده مرده از زنده است ( حبوبات و میوه جات خشک را از گیاه سبز ، اجساد مرده را از زنده ، اولاد کافر را از نسل مؤمنین ) ، این است خداوند ( توانای دانا ) پس به کجا و چگونه ( از حق ) باز گردانده می شوید؟!
شما هم دم‌دم‌های اسفند از گلدان‌هایتان چند تا قلمه جدا کنید،
بگذارید توی شیشه‌ها و جام‌های بلور،
بعد بگذاریدشان روی میزِ کارِتان یا روی کانتر آشپزخانه یا یک‌جایی که جلوی چشم‌تان باشد.
بعد روز به روز ریشه و جوانه‌زدن‌شان را نگاه کنید.
پیام‌برهای خوبی هستند.
کاشتنِ دانه‌های گندم/کنجد/شاهی/عدس برای سبزه‌ی عید هم جواب می‌دهد.
کلاً اسفند باید یکی مدام یادِ آدم بیاورد که وقتِ جوانه‌زدن است.
وقتِ نوشدن، وقتِ زایش و رویش.
اسفند که می‌شود آدم باید دلش جوانه‌زدن بخواهد.
نزدیک بهار هستیم؟پس چرا کاری نمی کنیم برای رسیدن به امام ؟
پی نوشت : متن مال من نیست ، از وبلاگ بهار نارنج
